سازش ابوظبی-تل‌آویو؛ باید منتظر چه پیامدهایی باشیم؟ / چرا امارات و نه عربستان باید پیشقراول و صف‌شکن موج جدید سازش اعراب با اسرائیل باشد؟- بخش دوم

اعتمادآنلاین| سیدعماد حسینی- یکی از این پرسش‌ها این است که چرا امارات و نه عربستان باید پیشقراول و صف‌شکن موج جدید سازش اعراب با اسرائیل باشد؟

به بیانی روشن‌تر، چرا در این برهه زمانی خاص، ترامپ سیاست جذب محمد بن زاید و دفع محمد بن سلمان را پیشه کرده است؟

به اعتقاد کارشناسان، اگر سازش امارات متحده عربی و رژیم اسرائیل ضربه مهلکی به مساله فلسطین وارد آورده، باید اعتراف کرد بزرگ‌ترین بازنده در این میان دولت عربستان سعودی محسوب می‌شود.

به گفته این کارشناسان، فارغ از اینکه امارات متحده عربی با چه هدفی روابط خود را با رژیم اسرائیل علنی و رسمی کرده، و اسرائیل از این بابت به چه دستاوردهایی رسیده، محمد بن سلمان از این ماراتن با مانع دیپلماتیک، دست خالی خارج شده است.

ولیعهد عربستان باید مدت‌ها حلاجی کند تا دریابد، چرا محمد بن زاید که همواره خود را پشت سر محمد بن سلمان پنهان نگه می‌داشت در آخرین پیچ قبل از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا از متحد چندساله‌اش سبقت گرفت؛ به هر روی، او دیگر حتی در صورت برقراری روابط ریاض با تل‌آویو هم نخواهد توانست در جایگاه محمد بن زاید قرار گیرد زیرا توافق ریاض-تل‌آویو نیز تحولی در چارچوب اقدام خط‌‌شکنانه محمد بن زاید تلقی خواهد شد.

با این حال، به اعتقاد کارشناسان، گرچه محمد بن سلمان اشتیاق زیادی برای ورود به جرگه سازش با اسرائیل دارد، اما کماکان خود را در چارچوب توافق سازش عربی که توافقی عربستانی است محدود می‌بیند.

برای کاخ سفید هم برگزیدن محمد بن زاید که طی این مدت با چراغ خاموش پیش رفته بسیار بهتر از محمد بن سلمانی است که رسوایی‌های گوناگونش تا پشت دیوارهای کاخ سفید رسیده و حتی دستور فراخوانی او برای بازجویی توسط دادگاه‌های آمریکا صادر و جو منفی علیه او از منطقه تا آمریکا کشیده شده است.

با نگاهی به تفسیر تحلیلگران بین‌المللی، امارات برای کسب امتیاز کامل از این رخداد، از مدتی پیش حضور خود را در یمن- که مهم‌ترین تجاوز منطقه قلمداد می‌شود- کمرنگ کرد.

در مقابل حتی در صورت اعلام سازش عربستان، دم دست‌ترین تفسیرها تلاش بن سلمان برای رهایی از پرونده محاکمه‌های جنایی‌اش در آمریکا می‌بود و این مساله می‌توانست حواس جهان را از آنچه که بن‌سلمان می‌کوشد دستاوردی بنامد که حتی دولت صلح‌طلب باراک اوباما هم موفق به تحقق آن نشد پرت کند.

این امر زمانی اهمیت بیشتری می‌یابد که بدانیم ترامپ قصد دارد این امتیاز را در انتخابات ریاست‌جمهوری و در مقابل معاون اوباما خرج کند.

شاید در چارچوب همین دستورالعمل بود که عربستان به محدودترین شکل ممکن در مورد این تحول بزرگ به اظهارنظر رسمی پرداخت؛ یا به تعبیری چنین دستوری را از کاخ سفید دریافت کرد.