جنگ بزرگ اقتصادی در سوریه
به اعتراف دوست و دشمن ساختار سیاسی در سوریه موفق شد از بزرگترین چالش خود یعنی جنگ خونین، گسترده و فراگیر داخلی سالم خارج شود.
اعتمادآنلاین| سیدعماد حسینی- به اعتراف دوست و دشمن ساختار سیاسی در سوریه موفق شد از بزرگترین چالش خود یعنی جنگ خونین، گسترده و فراگیر داخلی سالم خارج شود.
کمتر تحلیلگری را میتوان یافت که اعتراف نکند سوریه به رهبری بشار اسد و صد البته با حمایت متحدانش از سقوط حتمی جان سالم به در برده و به تدریج به ساحل آرامش نزدیک میشود.
اگر بخشهایی از شمال و شرق این کشور را، که همچنان در اختیار گروههای افراطی اسلامگرای مورد حمایت ترکیه و کردهای مورد حمایت آمریکاست، نادیده بگیریم و اقدام ترامپ در اعلام حاکمیت اسرائیل بر جولان را هم اقدامی خودسرانه و یکجانبه بدانیم، میتوان اعلام کرد در این جنگ خانمانسوز تمامیت ارضی سوریه نیز به طور کامل حفظ شده و از این پس باید برنامههای بازسازی این کشور روی میز رهبرانش قرار بگیرد.
با این حال بسیاری از کارشناسان نسبت به خطر بزرگی که از این پس سوریه را تهدید میکند هشدار میدهند.
گرچه طی هشت سال گذشته سوریه در کنار هجمههای تروریستی، نظامی و رسانهای با تهدیدهای اقتصادی هم مواجه بود، اما از این پس و با شکست بقیه اهرمها اکثر برنامهها و فشارها بر دولت نجاتیافته از جنگ ویرانگر در قالب اقتصادی سامان داده میشوند.
همین امر باعث شد کسانی که خود را شکستخورده جنگ سرنگونی بشار اسد مییابند، طیف وسیعی از اقدامات را، از اعمال تحریم علیه اشخاص و نهادهای سوری و همکار با آنها گرفته تا انتقال دلارهای نفتی به سوریه به بهانه کمک به باسازی آن با هدف تنگ کردن فضای مانور متحدان اسد، در دستور کار خود قرار دهند.
یکی از نمادهای این فشار اقتصادی ممانعت از رسیدن مواد پتروشیمی به سوریه است که طی چند هفته گذشته منجر به بروز بحران بزرگ بنزین در این کشور شد.
به بیانی واضحتر، در حالی که بعد از هشت سال فشار مستمر امروز تمامی پایتختهای جهان به این حقیقت اذعان کردهاند که دمشق از طریق جنگ نظامی یا رسانهای سقوط نخواهد کرد، با وجود آنکه این گزینه همچنان روی میز قرار داشته و احتمال بازگشت به آن هم همواره وجود دارد، اما آنچه شاهد قوت گرفتنش هستیم تبدیل اقتصاد به سلاح اصلی و محوری است که داعیه سرنگونی اسد را سر میدهد.
امروز محور مخالف بشار اسد که هشت سال شلاق جنگ، کشتار و تروریسم را علیه سوریه برداشته بود، با ناامید شدن از طرحهای سابق خود، سلاح اقتصاد را برای زمینگیر کردن گرایش سوریه به محور مقاومت در دستور کار خود قرار داده و در سایه کندی بازگشت سرمایههای سوری به داخل کشور، چماق تحریم و مجازاتهای اقتصادی را از یک سو و هویج سرمایهگذاری با دلارهای نفتی را از سوی دیگر پیش روی این کشور خسته از جنگ گذاشته است.
دیدگاه تان را بنویسید