برای روزخبرنگار، حادثه مزار شریف و استمرار شکاف بین ایران و افغانستان
هفده مرداد و روز خبرنگار در ایران، حاوی پارادوکس جالبی است؛ شأن صدور این عنوان و نام‌گذاری یادآور خاطره تلخ "مزارشریف" است که شاید هیچ‌گاه از ذهن جامعه ایرانی محو نشود.
اعتمادآنلاین| روز خبرنگار علاوه بر خاطره تلخ مزار شریف، یادآور پیوندهای ناگسستنی ایران و افغانستان به ویژه در ابعاد جغرافیایی ژئوپولتیکی و امنیتی سیاسی می‌باشد. علاوه این یادآوری‌ها، این روز بازگوکننده ضعف حوزه خبری و رسانه‌ای ایران در قبال مسائل مرتبط با افغانستان نیز می‌باشد که جنبه متناقض‌نمای ماجراست.
بگذارید پارادوکس مذکور را با طرح چند پرسش از خبرنگاران در این زمینه قدری شفاف‌تر سازم. فعالین حوزه خبر و خبرنگاری! افغانستان در اهمیت و اولویت چندم کارهای خبری و خبرنگاری‌تان قرار دارد؟ گذشته از بحث اهمیت و اولویت خبری، در چند دهه اخیر "انعکاس خبری" افغانستان و مسائل آن، عمدتا چگونه و با چه پیامدهای مثبت و منفی همراه بوده است؟
آیا فعالین حوزه خبرنگاری، عملکرد مثبتی در ارتقای سطح روابط مردم دو کشور داشته‌اند؛ آن هم بعضا در برهه‌های حساسی که شرق و غرب عالم دست به دست هم می‌دادند تا با کارشکنی‌های خبری و رسانه‌ای، آب روانی که از سرچشمه‌های مشترک میان دو کشور در طول تاریخ در جریان بوده را شکرآب سازند؟
خبرنگاران، چقدر توانسته‌اند در مقابله و رفع کلیشه‌ها و ذهنیت‌سازی‌های متعارضی که در روابط ایران و افغانستان وجود دارد نقش سازنده ایفا کنند، آن هم اگر نگوییم بعضا خود مسبب آتش‌افروزی‌هایی در این زمینه بوده‌اند؟ آیا همچنان آنچه از افغانستان و افغانستانی‌ها تصویرسازی و مخابره می‌کنید، تنها سوژه قسمت حوادث و جرائم خبرهایتان است؟
جامعه ایرانی نسبت به افغانستان و افغانستانی‌ها دچار نوعی "فقر شناختی" است و با توجه به پیوندهای فراوان تاریخی_تمدنی دو کشور، انتظار می‌رود اصحاب رسانه و خبر که امروزه مهمترین مجرای شناخت آحاد یک جامعه با جهان بیرون را تشکیل می‌دهند، در این زمینه اهتمام ویژه‌ای داشته باشند.
رضا عطایی (کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه تهران)
دیدگاه تان را بنویسید