معضل بیمارستان‌ها در روزهای کرونایی؛ کمبود تجهیزات و نیرو/ خیرین و سمن‌های استانی پای جنگ با کرونا ایستاده‌اند

اعتمادآنلاین| قهرمانان وطن، مدافعان مردم، فداکاران میهن، این عبارت‌ها تنها بخشی از جملاتی است که مردم برای کادر درمان در روزهای کرونایی در نظر گرفته‌اند. مردمی که می‌بینند کادر درمان در شرایط بحرانی در جایگاه خودش ایستاده و سنگر را خالی نکرده است. فضایی که سبب شده این قشر بیش از گذشته مورد توجه مردم قرار گیرند و سعی بر این شود که هوای آنها را داشته باشیم (بیشتر بخوانیم) .

اما همین کادر درمان هم یکی از اصلی‌ترین قشرهای در معرض بیماری محسوب می‌شوند. تعامل بالای آنها با مردم بیمار و همچنین کمبود اقلام بهداشتی سبب شده این روزها، این افراد وضعیت مناسبی نداشته باشند. به همین دلیل گفته می‌شود مردم با رعایت نکات بهداشتی و ماندن در خانه می‌توانند از کادر درمان هم حفاظت کنند (بیشتر بخوانیم) .

اگرچه روزها که می‌گذرد، فضا کمی تغییر می‌کند و آن بهت اولیه اندکی رنگ می‌بازد و از سوی دیگر، کمک‌های سازمان بهداشت جهانی و خیرین داخل کشور کمی از بحران را کاسته است، اما هنوز هم مشکل کمبود اقلام بهداشتی در میان است.

در این گزارش نگاهی به بیمارستان‌های مختلف سطح کشور اندخته‌ایم و از کادر درمان، جویای جو حاکم شده‌ایم.

بیمارستان لنگرود در روزهای عادی هم کمبود داشت چه رسد به روزهای کرونایی

گیلان از ابتدای شیوع بیماری در کشور جزو نقاط قرمز قرار گرفت. جایی که گفته می‌شود چون مقصد سفرهای متعدد است تعداد زیادی ناقل بیماری را در خود جای داد و حالا هم شرایط بحرانی را پشت سر می‌گذارد. یکی از پرستاران بیمارستانی در شهر لنگرود این استان درباره شرایط موجود به اعتمادآنلاین می‌گوید: «بیمارستان امینی شهر لنگرود در روزهای عادی هم بیمارستان مجهزی نبود چه برسد به حالا که دیگر در تمامی موارد کمبود اقلام و تجهیزات داریم. ماسک، دستکش، گان و تمامی این اقلام به ظاهر ساده در این بیمارستان موجود نیست. البته بسیاری از فعالان شهر و خیرین دست به دست هم داده‌اند و تلاش می‌کنند تا اوضاع بهتر شود، اما باز هم وضعیت خراب است.»

ماسکی را که باید 2ساعته عوض شود 2 روز روی صورت داشتیم

یکی از کارکنان آزمایشگاه‌‌های بیمارستانی در تهران که این روزها به خاطر ابتلای همسرش به کرونا در منزل قرنطینه شده است نیز بازگو می‌‌کند: «اوضاع در 2 بیمارستانی که من در آن مشغول کار بودم به هیچ عنوان خوب نبود. ما مجبور بودیم یک ماسک را چند روز استفاده کنیم. در حالی که تمامی پروتکل‌های بهداشتی می‌گویند ماسک باید 2 ساعت یک بار تعویض شود. آن هم برای ما که در مرکز عفونت هستیم.»

او ادامه می‌دهد: «من و همسرم هر 2 در آزمایشگاه کار می‌کنیم و از وقتی همسرم بیمار شده خودمان را در خانه قرنطینه کرده‌‌ایم. من البته بیمار نشدم، اما باید چند روز بگذرد تا ببینم ناقل هستم یا خیر. در این روزها که تمامی شیفت‌هایم کنسل شده است فقط نگران همکارانم هستم.»

کارهای اداری روند خرید لوازم بهداشتی را برای بیمارستان‌ها دشوار کرده است

پرستاری که در یکی از بیمارستان‌های سمنان کار می‌‌کند مشکلات مربوط به ساز و کار خرید را معضل این روزها می‌داند: «گاهی کمبود کالا وجود دارد که می‌توان آن را درک کرد. به هر حال همیشه در موقعیت بحرانی این اتفاقات رخ می‌دهد، اما سازوکار اداری و بوروکراسی هم خود مشکلی جداست. به عنوان مثال همین روز گذشته قرار بود بیمارستان ما تعدادی ماسک و دستکش بخرد. سفارشش را هم داده بود، اما شرکت فروشنده فاکتور فروش را نمی‌داد و مدیران بیمارستان هم گفتند خرید و ثبت آن بدون فاکتور امکان‌پذیر نیست. در این شرایط تنها مردم و جان‌شان قربانی می‌شود.»

هم کمبود لوازم بهداشتی داریم و هم کمبود نیرو

یکی از کارکنان بخش رادیولوژی بیمارستانی در شهرستان بابل استان مازندران هم می‌گوید مشکل تنها کمبود اقلام نیست بلکه با کمبود نیرو هم مواجهیم: «در این روزها تا به حال 2 پزشک حاذق شهرمان را به خاطر کرونا از دست داده‌ایم. بالای هشت نفر هم با شرایط حاد بستری هستند. از سوی دیگر، همکاران من نوبتی به کرونا مبتلا می‎شوند و این موضوع نه تنها باعث می‌شود تعداد نیروهایمان کاهش یابد، بلکه از نظر روانی هم تاثیر بدی بر روحیه کادر درمان می‌گذارد. در واقع اگرچه مشکل کمبود اقلام بهداشتی وجود دارد، اما به نظر من کمبود نیرو از آن هم بدتر است.»

سیستان و بلوچستان در روزهای عادی هم امکانات نداشت

یکی از فعالان اجتماعی در سیستان و بلوچستان که این روزها مشغول آگاهی‌رسانی به مردم این منطقه است توضیح می‌دهد: «هنوز شیوع کرونا در استان ما به گستردگی سایر مناطق نبوده، اما این روند آغاز شده و شکی نیست که به زودی بجران‌های ما هم شروع می‌شود، چراکه این استان همواره با کمبود تجهیزات در تمامی عرصه‌ها مواجه است. البته نگرانی دیگری هم در استان ما وجود دارد و آن بی‌توجهی مردم و مسئولان است. اینجا اصلاً کسی کرونا را جدی نمی‌گیرد.»

اوضاع نسبت به روزهای ابتدایی خیلی بهتر است

پرستار یکی از بیمارستان‌های شهر گرگان استان گلستان نیز با اشاره به وضعیت کمیت اقلام بهداشتی عنوان می‌کند: «اینجا هم شبیه سایر شهرهاست. به نظرم همه در این مشکل مشترک هستیم. البته باید بگویم که الان اوضاع از روزهای اول خیلی بهتر شده است. روزهای ابتدایی همه دچار یک نوع گیجی و سردرگمی شدید شده بودند و خوشبختانه حالا دیگر این مشکل وجود ندارد. خیرین استان در این روزها بسیار کمک‌رسان بوده‌اند و امیدوارم با کمک هم بتوانیم از این روزها عبور کنیم.»

یکی از فعالان اجتماعی کردستان هم از وضعیت این استان می‌گوید: «یکی از مسائل آزاردهنده در حال حاضر، عدم تقارن آمارهای رسمی با گفته‌ها و شنیده‌هاست و این موضوع به شدت بر ذهن مردم اثر منفی می‌گذارد. اینجا هم مشکل کمبود ماسک و لوازم بهداشتی وجود دارد، اما به نظرم همان موضوع اصلی مخرب‌تر است.»

همه مردم پای کار آمده‌اند

خیرین شهرهای مختلف، فعالان اجتماعی و کنشگرانی که همواره جان مردم برایشان اهمیت داشته پای کار آمده‌اند و سعی بر این است که حتی برخی از NGOهایی که حوزه کاری‌شان ارتباطی به سلامت ندارد نیز در این زمینه فعالیت کنند.

کروناویروس هرچند که باعث ترس، خانه‌نشینی، دوری از دوستان و خانواده و تنش در جامعه شده، باز هم عاملی است تا نشان دهد مردم هر کشوری تا چه حد برای حیات خود به یکدیگر نیازمند و متکی هستند.

کروناویروس نیز همچون هر بحران دیگری، شبیه مخاطرات طبیعی، شبیه جنگ، شبیه طاعون و هزاران بلای دیگر می‎گذرد؛ اما داشته‌ها و آموخته‌های امروز ما می‌تواند سرمایه ارزشمندی برای نسل‌های آینده باشد.