«اعتمادآنلاین» از ادامه کمبود اقلام بهداشتی مقابله با کرونا گزارش می‌دهد:
صف‌های طولانی مقابل داروخانه‌ها؛ مردم هنوز بابت کمبود کالا ناراضی‌اند/ فروشنده تجهیزات پزشکی: تعزیرات در یک روز 2 نامه گران‌فروشی و احتکار به ما داد/ خودشان هم سازوکار درستی برای توزیع کالا ندارند
در این روزها که کمبود لوازم بهداشتی مثل ماسک و ژل شست‌وشو و اسپری ضدعفونی‌کننده به نگرانی جدی مردم برای مقابله با کرونا بدل شده است، همه توزیعکنندگان، فروشندگان و داروخانه‌ها را مقصر می‌دانند؛ در حالی که بررسی اوضاع نشان می‌دهد ماجرا با آنچه می‌بینیم یکسان نیست.
اعتمادآنلاین| از روز شنبه سوم اسفند ماه، دقیقاً از روزی که آمار ابتلا و مرگ‌ومیر به خاطر کرونا در ایران رو به افزایش رفت، تمام کشور با قحطی لوازم بهداشتی از قبیل ماسک و ژل شست‌وشو، اسپری ضدعفونی‌کننده و پد الکلی روبه‌رو شد. این اقلام یا در فروشگاه‌ها و داروخانه‌ها پیدا نمی‌شد یا اگر به ندرت یافت می‌شد، قیمت‌شان بسیار بالاتر از روزهای عادی بود (بیشتر بخوانیم) .
در حالی که مسئولان وزارت بهداشت قیمت ماسک ساده را 451 تومان اعلام می‌کردند، قیمت ماسک‌ها از هفت هزار تا 25 هزار تومان در نوسان بود (بیشتر بخوانیم) .
نوسان قیمت‌ها در سایر لوازم بهداشتی که بیشتر هم بود. ژل‌ها تا 125 هزار تومان نیز فروخته شدند، ژل‌هایی که تا همین چند روز قبل نهایتاً 20 هزار تومان قیمت داشتند.
اما در این میان مشکل از کجا بود؟ فروشندگان؟ توزیعکنندگان؟ پزشکان داروخانه‌ها؟ احتکارکنندگان؟
در یک روز 2 بار از تعزیرات نامه گرفتیم
بهروز جوان 28ساله‌ای است که مدیریت یک فروشگاه تجهیزات پزشکی در کرج را بر عهده دارد. او درباره وضعیت این روزهای فروشگاه خود به اعتمادآنلاین می‌گوید: «مردم فکر می‌کنند مقصر ما هستیم. فکر می‌کنند هر کسی فروشندگی میکند اهل احتکار است. در صورتی که اصلاً این‌طور نیست. از جمعه درخواست ارسال ماسک داده‌ایم. مدام امروز و فردا کردند و در نهایت روز یکشنبه لوازم برای ما رسید. یک کارتن ماسک را به قیمت حدود 10 هزار تومان برای هر عدد خریدیم. گفتیم فاکتور بدهید تا ما هم بتوانیم به همین قیمت بفروشیم، اما ندادند. نمی‌توانستم که کمتر از خرید خودم بفروشم، در نتیجه مجبور شدم از فروشش منصرف شوم و حداقل بین آشنایان پخش کنم.»
او ادامه می‌دهد: «ظهر گروهی از تعزیرات آمدند و با رفتاری که انگار ما مجرم هستیم شروع به گشتن کردند. وقتی آن جعبه را دیدند، گفتند باید حتماً بفروشید. ماجرا را برایشان توضیح دادیم و گفتیم به این قیمت خریده‌ایم و نمی‌شود کمتر بفروشیم. گفتند پس به همان قیمت فروش خودتان، یعنی 13 هزار تومان، بفروشید. بیشتر ماسک‌ها که فروش رفت، یک نامه احتکار به ما دادند و رفتند.»
اما ماجرا به همین‌جا ختم نشد. بهروز تعریف میکند که گروه دیگری از تعزیرات هم عصر آمدند: «چند ساعت بعد گروه دیگری آمدند. با دعوا می‌گفتند چرا دارید با این قیمت می‌فروشید. جریان را برایشان تعریف کردیم اما فایده نداشت. حدود 20 ماسک باقی‌مانده را به قیمت هفت هزار تومان خودشان به مردم فروختند، یک نامه گران‌فروشی هم دست ما دادند و رفتند.»
این فروشنده می‌پرسد گناه ما چیست: «واقعاً در این شرایط گناه ما چیست؟ خانواده خود ما هم در خطر هستند. خودمان هم در خطر ابتلا به بیماری هستیم. از طرف دیگر شغل و آبرویمان نیز زیر سوال می‌رود. چرا؟ چون یک سازوکار درست و طبیعی وجود ندارد تا همه چیز را کنترل کند. همیشه در این اوضاع قدرت‌های مافیایی دست به احتکار می‌زنند. چرا هیچ‌وقت سراغ آنها نمی‌روند؟»
شرکت‌های توزیع ماسک جواب تلفن داروخانه‌ها را هم نمی‌دهند
داروخانه‌ها هم چنین شرایطی دارند. «ندا» پزشک داروساز داروخانه‌ای در تهران است. او اوضاع این چند روز را برایمان توصیف میکند: «مردم به داروخانه می‌آیند و از دست ما عصبانی هستند. به محض اینکه می‌گوییم فلان جنس را نداریم، از برخی افراد حرف‌هایی می‌شنویم که انگار قحطی این لوازم تقصیر ماست.»
او معتقد است همیشه صنف دارو تحت خطرات اینچنینی قرار دارد: «همه می‌دانند که تجارت دارو نه تنها در ایران بلکه در کل دنیا تجارتی است که می‌تواند به راحتی آلوده شود. احتکار تنها یک بخش از آلودگی در این حوزه است. در این روزها برای سفارش کالاهایی که تا دیروز نمایندگان شرکت‌ها برای خریدشان کلی تبلیغات می‌کردند باید هزاران راه را امتحان کنیم. حتی جواب تماس‌های ما را هم نمی‌دهند. فاکتور نمی‌دهند. برخی کالاها قیمت دارند و برخی نه. ما برای فروش به شدت مشکل پیدا کرده‌ایم.»
این پزشک ناآگاهی مردم را هم در این زمینه دخیل می‌داند: «متاسفانه مردم هم به خوبی از اوضاع آگاه نیستند. فکر می‌کنند باید ماسک بزنند. در صورتی که مثلاً کاربرد ماسک فقط برای افرادی است که علائمی را در خود دیده‌اند و استفاده از آن هیچ کمکی به پیشگیری نمی‌کند. رسانه‌ها و به ویژه صداوسیما مسئول‌اند که در این موقعیت به مردم آگاهی بدهند.»
مردم هم ناراضی‌اند
از سوی دیگر، مردم نیز شرایط خوبی ندارند. از کمبود اقلام بهداشتی در سطح کشور و در شهرهای مختلف ناراضی‌اند و این موضوع اضطراب‌شان را دوچندان کرده است.
داروخانه‌ها هم با صف‌های طویل مردم روبه‌رو شده‌اند. مردم روزانه از این داروخانه به آن داروخانه در حال رفت‌وآمدند تا بتوانند از یکی از آنها پد الکلی یا اسپری ضدعفونی‌کننده تهیه کنند.
کنترل کرونا ممکن است؟
مسئولان از کنترل کرونا و شکست این ویروس در روزهای پیش رو خبر می‌دهند، آن هم در شرایطی که هیچ کشور دیگری چنین ادعایی نکرده است. در مقابل، تعداد مبتلایان و فوت‌شدگان ناشی از کرونا، هر روز بیشتر می‌شود و در حالی که تنها پنج روز از تشخیص نخستین بیمار مبتلا به کرونا در ایران گذشته، 12 نفر بر اثر این بیماری جان داده‌اند.
در چنین احوالی، کمبود اقلامی که استفاده از آنها می‌تواند مردم را هم از نظر جسمی دورتر از بیماری نگه دارد و هم به لحاظ روحی آرام‌شان کند فضا را متشنج‌تر میکند.
دیدگاه تان را بنویسید