نابودی مرجان‌ها، مرگ خاموش اقیانوس‌ها/ وقتی انسان‌ها به طبیعت استرس می‌دهند

اعتمادآنلاین| ‌ نیلوفر حامدی- شاید کمتر کسی بداند چرا رنگ مرجانی به عنوان رنگ سال 2019 انتخاب شد. بد نیست در هفته‌ای که در جهان به اقیانوس‌ها اختصاص داده شده، کمی درباره موجودی صحبت کنیم که 25 درصد حیات دریایی به اکوسیستم آن وابسته است.

جهان از سال 2015 برای سومین بار با پدیده سفید شدن مرجان‌ها روبه‌رو شد. مرجان با جلبک همراه خود یک رابطه همزیستی دارد و از آن تغذیه می‌کند. زمانی که مرجان به دلیل عوامل بیرونی دچار تنش و استرس شود جلبک همزیستش ترکیبات سمی تولید می‌کند و همین مساله سبب می‌شود مرجان همزیست را از خود جدا کند. مرجان‌ها در این وضعیت به دلیل کمبود تغذیه و گرسنگی سفید و اسکلتی می‌شوند و در نهایت می‌میرند.

اگرچه اکوسیستم مرجانی یک‌دهم درصد از محیط اقیانوس را اشغال کرده، اما 25 درصد از حیات دریایی به این اکوسیستم وابسته است. نکته مهم اینکه زندگی بخش وسیعی از کشورهای حاشیه اقیانوس‌ها هم از طریق دریا می‌چرخد. مردمی که خاک کشورشان حاصلخیز نیست هم تغذیه و هم معیشت‌شان وابسته به دریاست و حالا، در آستانه نابودی مرجان‌ها، آن‌قدر زندگی برایشان سخت شده که بزرگ‌ترین آرزویشان بازگشت مرجان‌ها به اقیانوس‌هاست.

شاید برای مردمی که به نظرشان طبیعت علف هرز دارد و برای دیگر موجودات شعور قائل نیستند، شنیدن اینکه استرس چنین بلایی سر مرجان‌های دریایی می‌آورد عجیب باشد. اما باید بدانیم که تمام موجودات حاضر در اکوسیستم کره زمین نه تنها دارای شعورند، بلکه کوچک‌ترین کارهای ما روی حیات‌شان تاثیر می‌گذارد.

تولید زباله، گرم‌ شدن کره زمین، تولید پساب‌هایی که وارد خاک می‌شوند، صید بی‌رویه آبزیان و هزاران اقدام دیگر انسان‌ها، اگرچه به ظاهر تنها بلای جان طبیعت است، اما در درازمدت حیات خود را هم به خطر می‌اندازد.

انتخاب رنگ مرجانی به عنوان رنگ سال تنها نشانی است تا یادمان باشد، لااقل به خاطر فرزندان‌مان هم که شده، کمی بیشتر هوای کره زمین را داشته باشیم.