قاعدگی؛ شرمی آشنا برای همه زنان/ دوران قاعدگی آگاهی می‌خواهد نه خجالت

اعتمادآنلاین| ‌ نیلوفر حامدی- هر دختری شرم دوران قاعدگی را به خوبی می‌شناسد؛ ترس از اینکه مبادا بقیه بفهمند و آبرویش برود. شاید هم دستمایه‌ای شود برای به سخره گرفتنش.

سازمان مردم‌نهاد Wash United، سال 2014 روز 28 مه را روز جهانی بهداشت قاعدگی نام‌گذاری کرده است. نام‌گذاری‌ای که هدفش آشنایی زنان با نکات بهداشتی مهم در این دوره، آشنایی با چرخه آن، توانایی در تغییر بهبود شرایط و از بین رفتن تابوی قاعدگی در برخی جوامع بود.

اگرچه شاید به زعم برخی این دوره نهایتاً 10 روزه باشد، اما تغییرات هورمونی فراوان سبب می‌شود الگوی تغییر حالات روحی و جسمی در زنان شکل متفاوتی به خود بگیرد.

به عنوان مثال می‌توان به PMS اشاره کرد؛ دوره‌ای که چند روز پیش از قاعدگی اتفاق می‌افتد و باعث افزایش تنش، کج‌خلقی و اضطراب در زنان می‌شود. همین سندروم پیشاقاعدگی امکان دارد برای برخی زنان به بعد از دوران قاعدگی موکول شود. کمااینکه بارها این اتفاق افتاده و برخی زنان می‌گویند با وجود اینکه دوره قاعدگی‌مان تمام شده، اما هنوز حال‌مان خوب نیست.

هرچند افزایش شاخص‌های بهداشت در جوامع و آموزش‌های بهداشتی طی سال‌های اخیر عوارض ناشی از ناآگاهی نسبت به دوران قاعدگی را کاهش داده، اما هنوز هم دختران در برخی مناطق به دلیل عدم آگاهی‌بخشی از سوی والدین و حتی ترس، آغاز قاعدگی خود را مخفی می‌کنند و در نتیجه به بیماری‌های زیادی مبتلا می‌شوند.

با وجود اینکه فعالان اجتماعی تلاش زیادی کرده‌اند تا رنگ و روی تابو از قاعدگی برداشته شود، اما هنوز به وقت بلایای طبیعی مثل سیل و زلزله می‌شنویم که رسانه‌ها از به کار بردن عبارت نواربهداشتی واهمه دارند.

اما ناآگاهی از این موضوع در همین حد باقی نمی‌ماند. بنا بر آمار یونیسف، از هر 10 دختر آفریقایی یک نفر در دوران قاعدگی به مدرسه نمی‌رود. یا در بنگلادش 73 درصد از زنان، شش روز در ماه را به خاطر قاعدگی یا عفونت‌های ناشی از نبود بهداشت قاعدگی در خانه می‌مانند و این یعنی از دست دادن حقوق شش روز در ماه.

نکته مهم اینکه شاید زنان طبقه متوسط مشکلی با رعایت موارد بهداشتی دوران قاعدگی نداشته باشند، اما در مورد زنان فقیر موضوع به این سادگی نیست. به همین دلیل ضروری است تا همه کسانی که از اهمیت این مساله خبر دارند برای تامین آگاهی های بیشتر برای همه زنان، از دوردست‌ترین روستاها گرفته تا بازداشتگاه‌ها و زندان‌ها و کمپ‌های زلزله‌زدگان نقش آفرینی کنند.

.