به ریاست‌ جمهوری فکر نمی‌کنم/ منازعات سیاسی را به نفع دولت و اصلاح‌طلبان نمی‌دانم

اعتمادآنلاین| محسن هاشمی رییس شورای شهر تهران با اشاره به انتخابات 96 و عملکرد اصلاح طلبان در شورای شهر تهران، گفت: مردم در انتخابات 1396، با آرایی بی سابقه و حدودا 3 برابر دوره های قبل نمایندگان خود در شورا را انتخاب کردند اما توقعات مردم تاکنون برآورده نشده است.

در ادامه مهمترین محورهای اظهارات محسن هاشمی را می‌خوانید:

*عذرخواهی بنده منحصر به نقایص شورا نبود، بلکه مربوط به عدم تحقق انتظارات و مطالبات شهروندانی بود که در انتخابات 1396، با آرایی بی سابقه و حدودا 3 برابر دوره های قبل نمایندگان خود در شورا را انتخاب کردند و انتظار تحولات وسیع‌تری در حوزه مدیریت شهری داشتند، اما این سطح از توقعات مردم به سه دلیل تاکنون برآورده نشده است.

*دلیل اول شرایط اقتصادی عمومی کشور و تهران است که با تورم، رکود و کاهش ارزش پول ملی مواجه هستیم و این مسایل پیامدهای مهمی در درآمد و فرایند مدیریت شهری دارد. مساله دوم، رخدادهای ناخواسته و خارج از اراده شورا، در بی ثبات شدن مدیریت شهری با سه بار تغییر شهردار تهران و مدیران زیر مجموعه بوده است که استعفای آقای نجفی و بازنشستگی آقای افشانی، خارج از اراده شورا اتفاق افتاد. مساله سوم هم عدم رعایت اولویت‌ها و سیاست‌های مدنظر شورا در مدیریت شهری بخصوص در حوزه حمل ونقل عمومی، ثبات در رده های مدیریتی و صرفه جویی وکاهش هزینه ها بوده است که تلاش می کنیم در بخش سوم در مدت باقیمانده از مسئولیت شورا، این نقایص را جبران کنیم و تصور می کنم وقتی با مردم صادق باشیم، آنها بدلیل آگاهی مناسب ودرک بالایی که از شرایط دارند بهترین تصمیم را خواهند گرفت.

*حدود دو هزار میلیارد تومان از بدهی ها را تهاتر کرده ایم، البته تغییرات در مدیریت شهری و معاونت‌های زیرمجموعه هم در این روند اخلال ایجاد کرده است اما ما مصمم هستیم که بتوانیم با وجود شرایط نامناسب مالی دولت، تخصصیص اعتبارات مربوط به شهرداری تهران را انجام دهیم و مصوبات قانونی مجلس شورای اسلامی در حوزه کمک‌های دولت به حمل ونقل عمومی را نقد کنیم.

*منظور من از آینده ایران بود نه انتخابات ریاست جمهوری. البته انتخابات در ایران همیشه مهم وتاثیر گذار است اما به نظرم مسائلی مهمتر از انتخابات نیز وجود دارد، ما باید مشکل ناکارامدی و سومدیریت و اتلاف فرصت‌ها را از بین ببریم. اینکه دائما احزاب و شخصیت‌های سیاسی ما به انتخابات فکر می کند، نتیجه اش این می شود که وقتی در انتخابات پیروز می شویم برای اداره کشور و مسائل اجرایی برنامه، واقع‌گرایانه و موفقی نداریم.

*هر دوجناح ما دچار این آسیب هستند و هدف گذاریشان روی کسب قدرت متمرکز است، نه استفاده از قدرت برای اداره کشور. در حالی‌که قدرت نباید هدف باشد بلکه وسیله ای است برای تحقق اهداف ما و به نوعی در همه حوزه ها ما شاهد این ضعف هستیم.

*حالا در انتخابات مجلس آینده، این حدود صد عضو فراکسیون امید، ممکن است چند درصد اضافه یا چند درصد کم بشوند، ما برای مجلس و قوه تقنین چه برنامه ای داریم که افزایش یا کاهش در تعداد نمایندگان اصلاح طلب، در آن تاثیر بگذارد، اصولا آمده ایم معضلات اصلی کشور را که ریشه در کمبود، نقص یا اشکال قوانین دارد شناسایی بکنیم و برای رفع آن مسیر مناسبی را طراحی کنیم.

*اصولا من به انتخابات ریاست جمهوری فکر نمی کنم که مواضعی برای آن داشته باشم. حزب کارگزاران نیز در شرایط فعلی کشور دغدغه های بسیار مهمتری از انتخابات ریاست جمهوری دارد. ما در چهلمین سال انقلاب باید نسبت به عملکرد مجموعه مدیریت کشور در این دوره پاسخگو باشیم و بدانیم که مردم از مسئولان توقعاتی داشته اند که بخش قابل توجهی از آن برآورده نشده است. ناکارآمدی و عدم تامین معیشت ورضایت مردم، امروز مساله اول نظام است و همه باید برای حل این معضل، متمرکز شویم.

*فضای حاکم بر احزاب و سیاسیون، با فضای واقعی جامعه متفاوت است. شما فکر می کنید، چند درصد از مردم احزاب را می شناسند، تفاوت زیادی بین اعتدال و توسعه، اتحاد ملت، کارگزاران و دیگر احزاب اصولگرا مانند جمعیت ایثارگران، موتلفه یا جمنا در این حوزه نیست، فقط بخش کوچکی از جامعه شاید در حد یک یا چند درصد، مخاطب و پیگیر مسایل سیاسی هستند و بقیه مردم به شخصیت‌ها و گفتمان عمومی حاکم بر جامعه اعتماد می کنند.

*الان بزرگانی نظیر خاتمی، روحانی، ناطق نوری و جناب سید حسن خمینی نماد یک نوع نگرش را که مبتنی بر میانه روی است، هستند که به نوعی تداوم حرکت آیت الله هاشمی رفسنجانی در انتخابات سال 1392 و 1394 بود، اگر این تفکر بتواند اعتماد مردم را حفظ کند در قدرت تداوم می یابد، در این سطح اختلافات احزاب و گروه‌های سیاسی مسایلی جزیی وحاشیه ای است که نباید آن را بزرگ کرد وبه آن اهمیت داد.

*من خیلی این اختلافات را عمیق نمی دانم، بخشی از آنها مسایل شخصی و بخش دیگر اختلاف سلیقه است، ما در مورد مسایل اصلی کشور مانند سیاست خارجی، اقتصاد، فرهنگ و مسایل اجتماعی اختلاف مهمی با یکدیگر نداریم و تصور می کنم با کنار گذاشتن مسایل فرعی وحاشیه ای می توانیم به همدلی و وحدت برسیم.

*شورای‌عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان در انتخابات گذشته، متولی موضوع انتخاب لیست اصلاح طلبان در مجلس و شورای کلان‌شهرها بوده است، انتقادی به سازوکار تشکیل، انتخاب، سهمیه بندی ها و عملکرد این شورا وجود داشته است که برخی خواستار فرایندی مردم‌سالارانه و برخاسته از بدنه اجتماعی اصلاح طلبان در تشکیل این شورا شده اند که می توان نام آن را مجمع ملی اصلاح طلبان یا پارلمان اصلاحات گذارد، به هرحال باید برای انتخابات پیش رو به این انتقاد توجه کرد و نواقصی را که وجود دارد برطرف کرد تا سرمایه اجتماعی اصلاح طلبان آسیب نبیند.

*انتقاد حزب کارگزاران به رویکرد اقتصادی دولت، انتقادی در سطح کارشناسی بود و نباید به آن از منظر سیاسی نگاه کرد. طبیعتا بخشی از مسایل مطرح شده در آن بیانیه از دید مسئولان اقتصادی دولت پنهان نبوده اما موانعی برای تحقق آن وجود داشته است، روابط ما با آقای جهانگیری نزدیک و مثبت است اما طبیعتا او نیز برای اجرای برنامه ها وسیاست های مدنظر خود با محدودیت‌ها وموانعی مواجه است.

*در مجموع این سطح منازعه را بر سر مسایل و جزییات کارشناسی به مصلحت دولت و اصلاح طلبان نمی‌دانم و معتقدم مسایل را باید با گفتگو و بحث های فنی و علمی حل کرد نه با منازعه رسانه ای.

مجمع امید، ماهیتا نقشی مشورتی و غیررسمی دارد که در آن مسایل بصورت هم اندیشی به بحث گذارده می شود، عمده انتظار ما از این مجمع، پیگیری *مسائل تهران در مجلس شورای اسلامی، جهت اختصاص اعتبارات وحل مشکلات مردم است.

منبع: مهر