جنگ مهدی طارمی را از جام جهانی دور کرد/ ضرر اینتر به خاطر نبود مهاجم ایرانی

در شبی که تب و تاب جام جهانی باشگاه‌ها امریکا را فرا گرفته بود و هواداران فوتبال در سراسر جهان چشم به رقابت‌های جذاب این تورنمنت دوخته بودند، اینترمیلان، غول ایتالیایی و یکی از مدعیان قهرمانی، در دیداری حساس به مصاف مونتری مکزیک رفت. اما پیش از سوت آغاز سایه‌ای سنگین بر این دیدار افتاده بود: غیبت تلخ و ناگهانی مهدی طارمی. غیبتی که نه به دلیل مصدومیت بود و نه محرومیت؛ بلکه ریشه‌ای در واقعیتی تلخ‌تر و دردناک‌تر داشت: جنگ در سرزمین مادری‌اش.

به گزارش روزنامه اعتماد، داستان مهدی طارمی، فراتر از یک مصدومیت یا محرومیت ساده بود. جنگ، این واژه شوم و ویرانگر رویای بزرگ این بازیکن ایرانی را در هم شکسته بود. حضور در جام جهانی باشگاه‌ها، آن هم با پیراهن تیمی چون اینتر، اوج آرزوهای هر فوتبالیستی است. طارمی که با هزار امید و آرزو از پورتو به جمع نراتزوری پیوسته بود تا فصلی درخشان را آغاز کند و در رقابت‌های بزرگ جهانی به میدان برود، حالا به دلیل شرایط ناگوار کشورش، مجبور به غیبت بود‌. این بدشانسی محض نه تنها فرصت درخشش در یک تورنمنت جهانی و معرفی هر چه بیشتر خود به فوتبال اروپا و جهان را از او گرفت، بلکه آینه تمام‌نمای رنج‌هایی بود که بسیاری از مردم کشورش در این روزها متحمل می‌شوند. این واقعه، بار دیگر نشان داد که چگونه حوادث خارج از مستطیل سبز می‌توانند بر زندگی و حرفه ورزشکاران بزرگ نیز سایه افکنند و بزرگ‌ترین  آرزوهایشان  را  بر باد بدهند.

غیبت طارمی‌، تنها یک ضربه شخصی به خود او نیست؛ بلکه برای اینترمیلان هم یک چالش جدی محسوب می‌شود. سرمربی اینتر، روی طارمی به عنوان یک گزینه باارزش برای چرخاندن تیم و کاهش فشار از روی دوش مهاجمان اصلی، لائوتارو مارتینز و مارکوس تورام، حساب ویژه‌ای باز کرده بود. در تورنمنتی فشرده مانند جام جهانی باشگاه‌ها که بازی‌ها با فاصله کم و فشار بالا برگزار می‌شوند، داشتن گزینه‌های متعدد در خط حمله حیاتی است. طارمی می‌توانست با حضورش، نه تنها به عنوان یک تعویض طلایی که با تجربه و شم گلزنی خود گره‌گشا باشد، بلکه حتی در ترکیب اصلی در برخی بازی‌ها، به اینزاگی انعطاف تاکتیکی بیشتری بدهد و از فرسودگی مهاجمان کلیدی  جلوگیری  کند.

حالا با غیبت طارمی، هرگونه مصدومیت احتمالی برای لائوتارو یا تورام می‌تواند فاجعه‌بار باشد و اینتر را در ادامه راه با مشکلات بزرگی روبه‌رو کند. نیمکت اینتر در خط حمله، بدون طارمی، آنچنان که باید عمیق نیست و این می‌تواند در مراحل حساس‌تر جام جهانی باشگاه‌ها که هر بازی حکم فینال را دارد برای نراتزوری دردسرساز شود. اینتر مجبور است فشار بیشتری به مهاجمان اصلی خود بیاورد، فشاری که در درازمدت می‌تواند به خستگی و آسیب‌دیدگی منجر شود و برنامه‌های مربی را برای قهرمانی در این تورنمنت و همچنین رقابت‌های سری آ و لیگ قهرمانان  اروپا  به خطر  بیندازد.

در پایان، طعم کسب هر نتیجه‌ای با تلخی غیبت مهدی طارمی و رنج‌هایی که او و هموطنانش متحمل می‌شوند، همراه است. فوتبال، گاهی اوقات، فراتر از یک بازی ساده می‌شود و با واقعیت‌های تلخ زندگی گره می‌خورد. برای طارمی، این جام جهانی باشگاه‌ها، نه یک فرصت برای درخشش که یادآور دردی عمیق و آرزویی بر باد رفته است و برای اینتر، یادآوری نیاز به عمق بیشتر در ترکیب و اهمیت تک‌تک بازیکنان در مسیر رسیدن به افتخار.