ملی پوش شمشیربازی پس از لغو اعزام به دلیل حملات رژیم صهیونیستی: حمله به کشورم ناراحت‌ کننده‌تر از عدم اعزام ماست

روزبه دلاور| در پی حمله اخیر رژیم صهیونیستی به خاک ایران و لغو پروازهای خارجی، اعزام تیم ملی شمشیربازی به مسابقات قهرمانی آسیا لغو شد.

به گزارش روزنامه اعتماد، قرار بود ۱۵ شمشیرباز در سه اسلحه سابر، اپه و فلوره، در دو بخش مردان و زنان، راهی این رقابت‌ها شوند. رقابت‌هایی که قرار است از 27 خرداد و در کشور اندونزی و شهر بالی برگزار شود. با وجود تدارکات گسترده، اردوهای آماده‌سازی طولانی‌مدت و برنامه‌ریزی کامل فدراسیون برای حضور قدرتمند در این رویداد، کاروان شمشیربازی ایران در نهایت از حضور در رقابت‌های آسیایی بازماند. در پی این خبر ناامیدکننده، گپ و گفتی با فائزه رفیعی، ملی‌پوش اسلحه سابر و یکی از نمایندگان زنان تیم ملی که خود را برای این سفر آماده کرده بود، ترتیب دادیم. حاصل این گفتگو در ادامه می‌آید.

    وقتی متوجه شدید که به مسابقات اعزام ‌نمی‌شوید چه احساسی داشتید؟

در این شرایط تماس گرفتید احساسم را بدانید؟ خب قطعا ناراحت می‌شویم دیگر، اما این شرایط برای همه یکی است. پروازها کنسل شده؛ ان‌شاءالله شرایط عادی شود تا به مسابقات بعدی اعزام شویم.

   به لحاظ آمادگی در چه شرایطی هستید؟

خب چند تا اردو پشت سرگذاشتیم و تازه مربی خارجی آمده، اما دنبال مدال هم برای این مسابقات نبودیم، بلکه می‌خواستیم رنکینگ خودمان را ارتقا بدهیم. ما برای مسابقات کشورهای اسلامی که در آبان ماه برگزار می‌شود، می‌توانیم مدال بگیریم. اما عدم حضور در این مسابقات، به خصوص برای پسران که هر سال در انفرادی مدال می‌گرفتند و جزو چهار تیم پایانی بودند، بد می‌شود، چرا که جایگاهشان در آسیا از بین می‌رود و رنکینگ ‌جهانی آنها پایین می‌آید‌. البته برای ما هم اهمیت داشت، اما ما پارسال هم مدال نگرفتیم با این حال امیدوارم مشکلات حل شود تا بتوانیم ‌در مسابقات قهرمانی جهان که سال بعد برگزار می‌شود، شرکت کنیم و جایگاه خودمان را بالا ببریم. پسران ما چون جزو چهار تیم برتر بودند از عدم حضور در این مسابقات بیشتر آسیب دیدند، اما ما هم می‌خواستیم‌ در جمع 8 تیم برتر آسیا باشیم.

   از تجربیات خود در تیم ملی و این ‌عدم اعزام بگویید.

خب من 15 سال است که عضو ثابت تیم ملی بزرگسالان هستم، اما چنین شرایطی برای اولین بار بود که رخ داد.

   عدم حضورتان در مسابقات چقدر به لحاظ روحی و انگیزشی می‌تواند تاثیر داشته باشد؟

قطعا همه ناراحتیم که نرفتیم، اما شرایط ایران یک شرایط ناراحت کننده است که به کشورمان حمله شده اما باید مثل دیگر شرایط که خودمان را کنترل کنیم الان هم بتوانیم روی خودمان کار کنیم. مردم ما در شرایط خوبی نیستند و این موضوع و کشورمان از همه‌ چیز مهم‌تر است.

   رنکینگ این مسابقات برای ورودی المپیک هم تاثیر داشت؟

بله، یکی از مسابقاتی است که رنکینگ آن برای المپیک هم لحاظ می‌شود.

   در این رابطه از طرف فدراسیون با شما تماسی گرفتند؟

هنوز صحبتی نداشتیم و فقط تنها خبری که گرفتیم همین بود که پروازها کنسل شد و از شهرهایمان به تهران نرویم برای رسیدن به فرودگاه.

   شما اهل کدام شهر هستید؟

استان‌ گیلان.

   حملات اسراییل به استان شما هم رسید؟

بله، من شنیدم در لنگرود هم اتفاقاتی رخ داده که از ریز اتفاقات خبری ندارم‌.

   اعضای خانواده شما در شهرهای درگیر جنگ با اسراییل هستند؟

خانواده من در گیلان هستند، اما دوستانم در تهرانند و از شرایط سخت و ترسناک آنجا می‌گویند.

   درباره جنگ اسراییل با ایران صحبت خاصی دارید؟

من در جایگاهی نیستم که در این باره بخواهم نظر بدهم. فقط می‌توانم‌ دعا کنم که همه ‌چیز به خوبی و خوشی تمام شود و کشورمان بیش از این آسیب نبیند وگرنه نظر خاصی ندارم.

   بگذریم؛ در این 15 سال که عضو تیم ملی هستید شرایط برای زنان شمشیربازی ما بهتر شده؟

خدا را شکر که در حال رسیدگی هستند و در فدراسیون هم با تمام تلاش در حال رسیدگی هستند و مربی خارجی هم آوردند و اردوهایی را به موقع می‌گذارند. الان، بچه‌های نوجوان و جوان به اردو دعوت می‌کنند تا جوانگرایی ‌شود که یک روند رو به رشد است.

   کار کردن با مربی خارجی جدید چطور است؟

مربی خوبی داریم که خانم طاهرخانی هم مربی خانم‌هاست که کنارشان هستند و یکی، دو سالی است با ایشان کار می‌کنیم و کلا شرایط خوب است، امیدوارم بهتر هم شود‌.

   مسابقات قهرمانی جهان کی برگزار می‌شود؟

سی و یکم تیرماه. در آن مسابقات هم تلاش می‌کنیم تا رنکینگ تیمی را بالا بیاوریم و جزو ۱۶ تیم برتر باشیم.

   چه زمانی می‌توانیم امیدوار باشیم تا زنان شمشیرباز کشورمان در مسابقات مهم هم مدال کسب کنند؟

اگر تمرینات ‌به‌موقع و با نظم باشد حتما می‌شود، چون دو بار در جمع 8 تیم و چهار تیم پایانی قهرمانی آسیا هم حضور پیدا کردیم و حذف شدیم یعنی چیز غیرقابل دسترسی نیست. ان‌شاءالله که به این مهم هم می‌رسیم.