نگار خرم: با قلبی شکسته مدالمان را به الهه حسین‌نژاد تقدیم کردیم/ این نایب قهرمانی نشان‌دهنده ظهور یک نسل جدید است

روزبه  دلاور| دختران شایسته هاکی روی یخ کشورمان با نمایشی خیره‌کننده در رقابت‌های قهرمانی امیدهای آسیا، تاریخ‌ساز شدند.

به گزارش روزنامه اعتماد، این تیم مقتدر، پس از غلبه بر حریفان خود در مراحل ابتدایی، در مرحله نیمه‌‌نهایی نیز مالزی را 6 بر صفر شکست داد تا برای نخستین‌بار به فینال این رقابت‌ها راه یابد. ملی‌پوشان ایران اگرچه در دیدار پایانی مقابل فیلیپین شکست خوردند، اما با کسب مدال نقره، دستاوردی بی‌سابقه و افتخارآفرین برای هاکی زنان ایران به ارمغان آوردند، اما آنچه این قهرمانی را بیش از پیش معنادار کرد، اقدام تحسین‌برانگیز این دختران بود؛ آنها مدال نقره ارزشمند خود را به روح الهه حسین‌نژاد، تقدیم کردند. این حرکت، نشان از روحیه والای پهلوانی و همدلی این تیم دارد. تیمی یکدل که با پشتکار و تلاش‌های فراوان، رویاهای خود را دنبال می‌کنند و نام ایران را در میادین جهانی پرآوازه می‌سازند. پس از کسب این افتخار بزرگ با نگار خرم، مربی تیم ملی امید که بازیکن تیم ملی بزرگسالان هم محسوب می‌شود، گفت‌وگویی ترتیب دادیم که ماحصل آن را در ادامه می‌خوانید‌.

 

چه احساسی برای کسب این افتخار دارید؟

این نایب قهرمانی را تبریک می‌گویم. خیلی خوشحالم که در سومین مدالی که در این رشته کسب کردیم هم تاثیر داشتم. خب این مدال نقره، نشان‌دهنده ظهور یک نسل جوان و با پشتکار است که برای ما بسیار با ارزش است. لحظه کسب این افتخار، یاد تجربه خودم در تایلند افتادم که در فینال بازی را به این تیم واگذار کردیم و سال بعدش با تلاش و انگیزه بیشتر توانستیم قهرمان شویم. بچه‌ها پس از باخت در چشم‌هایشان اشک بود و ناراحت بودند که مدال طلا را از دست داده بودند اما درسی که گرفتیم این بود تا در دوره بعدی با انگیزه بیشتری در این مسابقات شرکت کنیم.

سخت‌ترین حریف تیم ملی، کدام تیم بود؟ و از چالش‌های مسیر رسیدن به فینال بگویید.

سخت‌ترین و پرچالش‌ترین بازی مقابل حریف آخرمان، فیلیپین بود. در بازی‌های قبل خیلی روان‌تر بازی کردیم. در اول مسابقات که بازی‌ها را آنالیز کردیم، می‌دانستیم که احتمال موفقیتمان زیاد است. فقط در بازی فینال، حریف کاملا غیرقابل پیش‌بینی کار کرد و می‌شود گفت که بچه‌ها اولین‌باری بود که تجربه حضور در چنین بازی‌ای را داشتند و تیم فیلیپین طی این دو سالی که در مسابقات شرکت داشت با شرایط مسابقات آشنا بود و تجربه کافی را داشت که نقش زیادی در پیروزی‌شان هم داشت اما ما سعی کردیم تجربه خودمان را دراختیار بازیکنان بگذاریم. اما خب چیزی که خود بچه‌ها باید تجربه کنند بسیار متفاوت‌تر است. در مسیر، جو تیم خوب بود و ما هم سعی کردیم که همیشه بچه‌ها را تشویق کنیم تا پشت هم باشند‌ و بیرون و درون زمین همیشه همدیگر را حمایت کنند که خوشبختانه این کار را خیلی خوب انجام دادند که باعث امیدواری است.

مهم‌ترین درسی که از این مسابقات گرفتید چه بود؟

در تمام مسابقاتی که رفتیم و با عناوین مختلف برگشتیم می‌شود گفت که همدلی بود و این مهم‌ترین درسی بود که می‌تواند برای تمام بازیکنان در طول زندگی الهام‌بخش باشد. این بازیکنان، هر کدام با شرایط متفاوتی در تمرینات حضور پیدا می‌کردند و در تیم‌های مختلف با مربیان متفاوت کار کردند و در لیگ برای هم رقیب بودند اما در تیم ملی شانه به شانه هم حرکت کردند که از این هم می‌شود درس گرفت و خدا را شکر بچه‌ها خیلی همدل بودند و هدفشان هم یکی بود اما باز هم تاکید می‌کنم که فاکتور «تجربه» در یک مسابقه حساس و نزدیک بسیار تاثیرگذار خواهد بود. برای ما هم که مربی بودیم تجربه‌ای شد و ما تنها تیمی بودیم که دو تا خانم روی بنچ مربیان ایستاده بودیم و بچه‌ها را هدایت می‌کردیم که افتخار بزرگی بود و برای سایر تیم‌ها و برگزار‌کنندگان مسابقات قابل‌توجه بود. رفتار متفاوت انجمن برای ما تجربه گرانبهایی بود.‌

مهم‌ترین چالش‌ها برای توسعه و پیشرفت هاکی روی یخ زنان ایران چیست؟

خب قدمت هاکی روی یخ در کشور ما کم است و رشته نوپایی است که در عین حال توانمندی آن را می‌بینیم‌. چه در خانم‌ها و چه در آقایان ‌در تمامی سن‌ها فعال هستند و با یک پیست یخ کار سختی داریم. در شهرهای مختلف استعدادهای زیادی داریم، این کمبودها استعدادیابی‌ها را برای ما سخت می‌کند، بچه‌ها از راه‌های دور می‌آیند بدون اسپانسر یا حمایت مالی خاص که امیدوارم با توجه به نشان‌دهندگی توانمندی‌هایمان نگاه ویژه‌تری شود‌.

برنامه و هدف بعدی زنان هاکی‌باز چیست؟

ما در تمام طول سال تلاش می‌کنیم تا خودمان را آماده نگه داریم تا در هر مسابقه‌ای که بود حتما شرکت کنیم. برای تیم زیر 18 سال، در سال ۲۰۲۶ مسابقات جهانی را داریم که در کشور تایلند برگزار می‌شود و لیگ ‌جوانان و لیگ بزرگسال که از پاییز در کشور خودمان شروع می‌شود‌. یکی از مهم‌ترین اهداف، ترانسفر بازیکنان به لیگ‌های معتبر کشورهای دیگر است. امسال، عرشیا غفوری، لژیونر شد و امیدواریم این اتفاق برای دیگر بچه‌های ما هم رخ دهد.

چه پیامی برای دختران علاقه‌مند به هاکی دارید؟

هیچ‌ چیزی مهم‌تر از استمرار و هدف داشتن نیست. ما سال اولی که شروع کردیم هیچ مسابقه نداشتیم و بعد از دو سال در مسابقه‌ای شرکت کردیم، با این وجود، همیشه هدفمند و امیدوار بودیم و استمرار داشتیم. خوشبختانه، نسل جدید هم با همین روحیه کار را ادامه می‌دهند.

بهترین خاطره شما از این رشته ورزشی چیست؟

از بس خاطرات خوب داشتم که نمی‌توانم بهترینش را بگویم اما مهم‌ترین و باارزش‌ترینش که درکنار هم به دست آوردیم قهرمانی سال گذشته بود که در کشور قرقیزستان به دست آوردیم.

بعد از کسب مدال نقره این عنوان را به الهه حسین‌نژاد تقدیم کردید؟

بله‌. دختران ما از دل همین جامعه رشد کرده‌اند و همیشه دغدغه‌های اجتماعی مثل حادثه تلخی که برای خانم حسین‌نژاد رخ داد را دارند. قلبمان از این اتفاق شکست و این مدال را به روح ایشان تقدیم کردند، امیدواریم دیگر در کشورمان شاهد هیچ یک از این اتفاقات نباشیم. همان‌طور که همه بچه‌های تیم با مدال روی گردنشان برمی‌گردند تمام دختران کشورمان در کنار خانواده‌های خود در سلامت زندگی کنند.