ادای احترام جامعه فوتبال به پدر فوتبال انزلی؛
غفور جهانی: با درگذشت صالح نیا فوتبال انزلی پدرش را از دست داد/ افتخار می کنم شاگرد او بودم
ستاره پیشین تیم ملی می گوید پس از درگذشت صالح نیا شهر سوت و کور شده است.
روزبه دلاور| به گزارش «اعتماد»، اسطوره تکرار نشدنی و بنیانگذار باشگاه ریشه‌دار ملوان بندرانزلی هفته گذشته پس از دوره‌ای بیماری در ۸۶ سالگی چشم از جهان فروبست. صالح‌نیا که نام اصلی‌اش تقی بود و در ۱۱ اسفند ۱۳۱۷ متولد شده بود نه تنها بنیانگذار باشگاه ملوان به شمار می‌رود، بلکه به عنوان یک معلم، استراتژیست و مربی، سبک و هویت خاصی به فوتبال انزلی و ایران بخشید. او که در خانواده‌ای فوتبالی رشد کرده بود، از کودکی در زمین‌های خاکی انزلی استعداد خود را نشان داد.
این چهره ماندگار فوتبال انزلی در سال ۱۳۴۸ با جمع کردن جوانان مستعد شهر، هسته اولیه تیمی را شکل داد که بعدها با حمایت نیروی دریایی به باشگاه ملوان و به یکی از قطب‌های فوتبال ایران تبدیل شد.
نقش صالح‌نیا در پرورش استعدادها غیرقابل انکار بود. بازیکنان بزرگی همچون غفور جهانی، عزیز اسپندار، علی نیاکانی، محمد احمدزاده، نصرت ایراندوست، سیروس قایقران و مازیار زارع از جمله شاگردان مکتب او بودند که به فوتبال ایران معرفی شدند و در سطح ملی و باشگاهی درخشیدند. بهمن صالح‌نیا در دوران سرمربیگری خود در ملوان نیز کارنامه‌ای درخشان داشت. او سه بار این تیم را به مقام قهرمانی و سه بار نیز به نایب قهرمانی جام حذفی ایران رساند و نام ملوان را به عنوان یکی از قدرت‌های سنتی این رقابت‌ها مطرح کرد.
درگذشت بهمن صالح‌نیا، ضایعه‌ای بزرگ برای فوتبال انزلی و جامعه فوتبال ایران محسوب می‌شود. اسطوره‌ای که قرار است روز شنبه (امروز) در قطعه نام‌آوران انزلی به خاک سپرده شود، به همین بهانه با غفور جهانی یکی از بزرگان فوتبال کشورمان که در ملوان شاگرد صالح‌نیا بود، گپ و گفتی ترتیب دادیم که ماحصل آن را در ادامه می‌خوانید.
نقش بهمن صالح‌نیا در بقا و پیشرفت فوتبال انزلی و ملوان را چطور ارزیابی می‌کنید؟
خدا بیامرزد آقای صالح‌نیا، پدر فوتبال شهرستان انزلی بود و یکی از مربیانی که در سرلوحه کارش نظم و انضباط قرار داشت. با همان نظم و انضباطش تیم ملوان را تشکیل داد و برای ملوان واقعا زحمت کشید و الان هم این تیم هر چی دارد حاصل تلاش آقای صالح‌نیاست. او بازیکنان بزرگی مثل مازیار زارع را تحویل اجتماع داد که دنباله روی همان کار صالح‌نیاست. فوتبال انزلی بدون نام صالح‌نیا اصلا مفهومی ندارد!
از نظر شما مهم‌ترین خدمتی که صالح‌نیا به ملوان کرد، چه بود؟
نظم و دیسپلین. او یکی از شاگردان دهداری بود جدا از مسائل فنی به لحاظ اخلاقی هم خیلی تاثیرگذار بود. او به کارش اشراف داشت. مردم انزلی همه او را دوست دارند و امیدوارم شنبه یک تشییع جنازه باشکوهی برای او بگیرند که درخور نام صالح‌نیا باشد.
چه تجربه‌ای از همکاری با صالح‌نیا داشتید؟
اوایل تشکیل ملوان ایشان یکی از بازیکنان خوب ملوان بود و با او در تیم منتخب و ملوان همبازی بودم، بعد که ایشان مربی بود من در تیم ملوان شاگرد ایشان بودم و به اینکه شاگرد ایشان بودم، افتخار می‌کنم.
چه ویژگی‌هایی در مربیگری داشت؟
همان‌طور که گفتم او پدر فوتبال انزلی بود. او علاقه زیادی به کارش داشت و همیشه زودتر از بازیکنانش سر تمرین حاضر می‌شد و به لحاظ فنی هم چون خودش بازیکن بود، می‌دانست چه کار کند تا دل بازیکنان را به دست بیاورد. او هیچ وقت بازیکنی را در آمپاس قرار نمی‌داد. بازیکنی اگر خواسته‌اش را در زمین پیاده می‌کرد مطمئن بود بی‌جواب نمی‌ماند.
ارتباط مرحوم با مردم و هوادار چطور بود؟
مردم او را به عنوان پدر فوتبال انزلی می‌شناختند و رابطه بسیار خوبی با او داشتند. او با هواداران یک سلوکی داشت و هیچ‌وقت نمی‌گذاشت کسی از او برنجد و سعی می‌کرد همه را جذب کند. الان شهر انزلی سوت و کور شده. ان‌شاءالله فدراسیون و باشگاه انزلی برنامه درخور نام آقای صالح‌نیا برگزار کنند.
این اواخر با مرحوم در تماس بودید؟
بله، حتی وقتی مریض هم شده بود، سعی می‌کردم بیشتر ایشان را ببینم. اواخر در شرایط بدی بود و سعی می‌کردیم زیاد مزاحمش نشویم، اما از دور حالش را می‌پرسیدم، گرچه نمی‌توانست حرف بزند سر تکان می‌داد و ما را می‌شناخت. خاطرات بسیار زیادی از او دارم که متاسفانه الان حضور ذهن ندارم آنها را بازگو کنم.
ناراحتی یا گلایه از فردی نداشت؟
او استاد همه بود و هیچ‌وقت از هیچ کسی گله نمی‌کرد. هواداران هم عاشقش بودند و هر دو طرف به‌قدری از هم راضی بودند که هیچ‌وقت از هم ناراحت نمی‌شدند.
از مسوولان ورزش و فوتبال به او کمکی شد؟
کمک را نمی‌دانم، اما وزیر ورزش فعلی و قبلی آمدند و آقای تاج هم آمد. تیم‌های ریشه‌دار و قدیمی حتما به آقای صالح‌نیا سر می‌زدند و حال و احوالش را می‌پرسیدند.
یک جمله درباره مرحوم صالح‌نیا بگویید.
به عنوان یک شاگرد او می‌گویم که در ورزش انزلی بسیار مشکل است مثل ایشان پیدا شود. او در شرایط بد ملوان تیم را به اوج رساند.
در پایان به عنوان یک پیشکسوت، احترام و توجه به پیشکسوتان را احساس کرده‌اید؟
متاسفانه علاقه‌مندی زمانی بیشتر می‌شود که آن پیشکسوت از دنیا می‌رود. آن‌وقت یادش می‌افتند! در صورتی که زمانی زنده هستند به آنها رسیدگی شوند و کمک کنند تا از زحماتی که کشیده دلخوش باشد برای قدر‌شناسی‌ها. بعد از فوت کردن هزار رقم هم کمک کنید و مراسم آنچنانی بگیرید، فایده‌ای ندارد. در زمانی که پیشکسوتی زنده است باید پیگیرش شویم تا مشکل مالی نداشته باشد.
دیدگاه تان را بنویسید