درخواست برکناری موسیمانه؟ اینجا فوتبال است نه بقالی!

از وقتی‌ جواد نکونام برای دومین سال پیاپی روی نیمکت استقلال نشست، گمان کردیم این تیم در کادرفنی‌اش به ثبات رسیده است و بعد از سال‌ها هواداران استقلال روزهای خوشی در انتظارشان خواهد بود، اما اختلافات بین نکونام و کادر مدیریت کار خودش را کرد و پس از سه، چهار تا بازی و ناکامی در کسب نتیجه بهانه برای قطع همکاری با این مربی جور شد و عذرش را خواستند.

به گزارش روزنامه اعتماد، اما پس از عبور از‌ نکونام نام‌های‌جذابی به عنوان گزینه نشستن روی نیمکت مربیگری این تیم شنیده شد و هر روز یک اسم معتبر در رسانه‌ها و فضای مجازی به عنوان‌گزینه جانشینی جواد مطرح شد، اما از اول هم مشخص بود کمتر مربی بزرگی حاضر می‌شود به لیگی بیاید که داورانش هنوز از ویدیو‌چک به جایVAR استفاده می‌کنند یا دو غول فوتبالش یک زمین تمرین و بازی درست و حسابی ندارند.

 برای همین هم مدیران استقلال سراغ موسیمانه رفتند؛ سرمربی آفریقایی که حتما در آن منطقه شرایط مشابه با کشورمان را داشته و کمبود امکانات و حتی موقعیت بحرانی کشور را درک می‌کند!

در هر صورت موسیمانه به تهران آمد. مربی که انصافا هم کارنامه خوبی دارد و در همین مدت زمان کم تاثیراتش را نشان داده و با استفاده از بازیکنان ‌جوان دل برخی هواداران استقلالی را به دست آورده است. 

اما در چند هفته گذشته اوضاع به قدری برای این تیم بد پیش رفته که به نظر می‌رسد فعلا از دست هیچ‌ مربی کاری برنمی‌آید. با این حال، پس از گذشت سه بازی و کسب سه امتیاز در لیگ ‌دوباره سر و صداها بالا رفته و برخی هواداران و پیشکسوتان‌ خواهان کنار گذاشتن این مربی هستند! انگار مقصر تمام‌ اتفاقات بد استقلال این ‌مربی است! مربی که نقشی در شکل‌گیری اسکواد‌ تیمش نداشته. مربی که از زمان‌حضورش در تهران با یک لشکر شکست خورده‌ و افسرده روبه‌رو شد که با شکست خو گرفته بود.  از این دوستان باید پرسید از همین که در 8، 9 هفته گذشته استقلالی‌ها نباختند و گل زدن به این تیم دیگر مثل اوایل فصل، آسان نیست نشانی از پیشرفت را احساس نمی‌کنید؟ مگر یک مربی طی 3، 4 ماه همکاری با یک تیم ‌چه کار بیشتری می‌تواند انجام دهد؟ شاید هم انتظار داشتید که موسیمانه با خودش از آفریقا عصای سحرآمیز آورده باشد تا برای‌تان جادوگری کند؟ در گزارشی که روز چهارشنبه منتشر کردیم به وضعیت فاجعه‌بار امنیت مربیان در لیگ برتر پرداختیم و اینکه نزدیک به 50‌درصد تیم‌ها در کمتر از یک نیم فصل مربی خود را عوض کردند. متاسفانه مدیران نابلد به اضافه هواداران احساسی و رسانه‌های غیر رسمی منفعت‌طلب که روی این امواج سوار می‌شوند شرایط را به سمتی می‌برند که یک مربی به محض نتیجه نگرفتن در دو، سه بازی جایگاه خودش را لرزان می‌بیند.  به این دسته از دوستان باید گفت اینجا فوتبال است! بقالی که نیست که اگر دیدید جنسی خریده‌اید و آن چیزی نیست که شما می‌خواستید به مغازه بروید و آن را پس بدهید یا بیندازید دور و یک جنس جدید بخرید. شما نمی‌توانید هر روز یک مربی جدید بیاورید و چند صد هزار دلار تا ارقام میلیون دلاری بپردازید و بعد از دو، سه هفته نتیجه نگرفتن ردش کنید و بروید سراغ یک مربی دیگر. این دیگر حتی برای تیم‌های عربی هم قفل است که هر شش، هفت هفته یک بار سرمربی عوض شود.

فوتبالی که ما انتظار داریم فوتبالی مبتنی بر صبر و منطق است. فوتبالی که در آن انتخاب‌ها در کمال دقت صورت می‌گیرد. فوتبالی که در آن مدیران و هواداران صبوری به خرج می‌دهند تا بذر کاشته شده  به نتیجه برسد. در فوتبال روز دنیا و حتی در تیم‌هایی که فشار هواداری بسیار بیشتر از استقلال و پرسپولیس است هرگز چنین چیزی که در لیگ ایران مشاهده می‌شود، نمی‌بینیم. در حالی که فضای هواداری در همه جای دنیا یکسان است و آنچه تفاوت می‌کند، رویکرد مدیران و رسانه‌هاست. معمولا مدیران تیم‌های مطرح تا واقعا کارد به استخوان نرسد زمزمه تغییر کادرفنی را مطرح نمی‌کنند و رسانه‌های باشگاهی به محض اینکه تیم دو، سه بازی نتیجه نمی‌گیرد نظرسنجی در مورد ادامه یا قطع همکاری با سرمربی را مطرح نمی‌کنند. 

به باور ما این استقلال با مورینیو ‌و کاپلو هم دست‌کم در این فصل نمی‌تواند پا بگیرد پس به جای انتقادات کورکورانه یا بعضا مغرضانه بهتر است از همین مربی حمایت شود تا با ترمیم نقاط ضعف و تقویت نقاط قوت استقلال را در آینده نزدیک بازهم یک تیم آماده و سرحال ببینیم که در بالای جدول قرار دارد. برای این منظور نیاز است همه دست‌اندرکاران باشگاه و حتی هواداران با وجود فشاری که روی‌شان است صبوری به خرج دهند و از هرگونه اقدام شتابزده خودداری کنند.