آیت‌الله محسن فقیهی: آبروی آمریکا در خاورمیانه رفته است
استاد درس خارج حوزه علمیه گفت: جنایات اسرائیل که با همکاری آمریکا انجام داده است، ببینید؛ الان آبرویی برای دنیا غرب باقی نمانده است که حامی یک جنایتکاری است که ده‌ها هزار انسان بی گناه از مرد و زن و پیر و کودک را به کشتن داده است و اگر بتوانند همین بلا را بر سر همه کشورهای اسلامی می‌آورند و به مذاکره و صحبت قناعت ندارند.
آیت‌الله محسن فقیهی، استاد درس خارج حوزه علمیه، ۲۷ بهمن ماه در ادامه جلسات تفسیر سوره مبارکه بقره به تفسیر آیه ۲۱۷ «یَسْأَلُونَکَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرَامِ قِتَالٍ فِیهِ ۖ قُلْ قِتَالٌ فِیهِ کَبِیرٌ ۖ وَصَدٌّ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ وَکُفْرٌ بِهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَإِخْرَاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَکْبَرُ عِنْدَ اللَّهِ ۚ وَالْفِتْنَةُ أَکْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ ۗ وَلَا یَزَالُونَ یُقَاتِلُونَکُمْ حَتَّىٰ یَرُدُّوکُمْ عَنْ دِینِکُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا ۚ وَمَنْ یَرْتَدِدْ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَیَمُتْ وَهُوَ کَافِرٌ فَأُولَٰئِکَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ ۖ وَأُولَٰئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ» و ۲۱۸ این سوره «إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَالَّذِینَ هَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أُولَٰئِکَ یَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ» پرداخت.
به گزارش ایکنا، متن سخنرانی این استاد درس خارج حوزه به شرح زیر است:
در آیه نخست، سؤال از پیامبر در مورد ماه حرام شده است که آیا قتال در این ماه جایز است یا خیر؟ در دین حضرت ابراهیم(ع) چهار ماه به عنوان ماه‌های حرام اعلام شده بود؛ ذیقعده، ذیحجه، محرم و رجب. وقتی پیامبر مبعوث شد این حکم مورد تأیید قرار گرفت و امضا شد. پیامبر(ص) گروهی را نزد مشرکین و کفار فرستادند تا در مورد اخراج مسلمین از مکه و آزار آنان مذاکره کنند؛ این افرادی که از طرف پیامبر(ص) رفتند در روز اول ماه رجب رفتند ولی به توافق نرسیدند و درگیری پیش آمد و کفار، شروع‌کننده درگیری بودند؛ رئیس قبیله کشته شد و برخی هم اسیر شدند؛ کفار اعتقادی به پیامبر نداشتند ولی این مسئله را بهانه برای تاختن به پیامبر(ص) کرده و تبلیغ منفی به راه انداختند.
پیامبر(ص) هم به این‌ها اعتراض کرد که چرا این کار را کردید و پاسخ آنان این بود که ما تصور کردیم در ماه جمادی هستیم و هنوز رجب شروع نشده است لذا از کاری که مرتکب شده بودند استغفار کردند. این آیه در اینجا نازل شد و خدا تأکید کرد بالاتر از قتال و اسارت گرفتن، اخراج مسلمین از مکه است و گناه این کار بیشتر است.
شما(کفار) امنیت شهر مکه را بر هم زده‌اید و اگر این‌ها مرتکب خطا شده و اول ماه رجب قتل کافر مشرک را انجام داده‌اند، مرتکب خطا شده‌اند ولی از عمد نبوده است لذا گناه شما خیلی بالاتر است.
خداوند خطاب به پیامبر فرمود: قتال در ماه رجب و ماه‌های حرام، حرام است ولی بستن مسیر کعبه بر روی مسلمین و کفر به خدا و اخراج اهل آن گناهی بسیار بالاتر است لذا این تبلیغ منفی علیه پیامبر(ص) وجاهتی ندارد با اینکه اشکال شما هم وارد است.
دشمنان در جنگ دائمی با مسلمین هستند
در ادامه آیه فرموده است: ای مردم بدانید این مشرکین و کفار همیشه درصدد جنگ با شما هستند؛ گاهی مقام معظم رهبری می‌فرمایند که آمریکا و اسرائیل دست‌بردار از ما نیستند و فکر نکنیم اگر مقداری کوتاه بیابیم آنان هم کوتاه خواهند آمد؛ اینطور نیست و دست بردار نیستند. وَلَا یَزَالُونَ یُقَاتِلُونَکُمْ حَتَّىٰ یَرُدُّوکُمْ عَنْ دِینِکُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا؛ یعنی همیشه در حال جنگ با شما هستند تا شما دست از دین خودتان بردارید اگر بتوانند این کار را بکنند ولی اگر شما مقاومت کنید و بایستید آنان نخواهند توانست کاری بکنند.
اگر شما تسلیم شدید و مقاومت نکردید و از دین خدا برگشتید، بدانید همه اعمال شما در دنیا و آخرت حبط خواهد شد و جزء اصحاب نار و آتش خواهی بود زیرا با کفر خواهید مرد و از دین خود برگشته‌اید. یک نکته مهم آیه، احترام کعبه و مسجدالحرام است و اگر منع کنند گناه بسیار بزرگی مرتکب شده‌اند زیرا خدا آنجا را محل امن قرار داده است.
نکته دوم اینکه، خدا تعیین‌کننده میزان بدی یک گناه است؛ خدا می‌فرماید که گناه قتال کافر و مشرک با اینکه بد است ولی گناهش کمتر از گناه اخراج مردم از مسجدالحرام است لذا تعیین میزان گناه یک کار دست خداست نه مردم. نکته دیگر اینکه ما باید دشمن را بشناسیم و اهداف دشمنان را هم بدانیم تا بتوانیم مقابله کنیم وگرنه نمی‌توانیم مقابله کنیم.
دشمنان کسانی هستند که نباید از آنان غافل باشید و بدانید هر لحظه فرصت بیابند به شما هجمه خواهند کرد. رهبری مکرراً فرمودند دشمنان اگر می‌توانستند تاکنون ما را نابود کرده بودند ولی نتوانسته‌اند؛ اهداف این‌ها مذاکره با ما نیست بلکه قصد دارند ما را تسلیم کنند.
آبروی آمریکا و غرب رفته است
جنایات اسرائیل را که با همکاری آمریکا انجام داده است ببینید؛ الان آبرویی برای دنیای غرب باقی نمانده که حامی یک جنایتکاری است که ده‌ها هزار انسان بی گناه از مرد و زن و پیر و کودک را به کشتن داده است و اگر بتوانند همین بلا را بر سر همه کشورهای اسلامی درمی‌آورند و به مذاکره و صحبت قناعت نمی‌کنند.
خداوند توفیق بدهد بتوانیم مقاومت را پیگیری کنیم و یقین بدانید مقاومت پیروز است؛ الان در همه دنیا اعم از آمریکا و اروپا جمعیتی به نفع فلسطین تظاهرات می‌کنند و این به معنای تسخیر قلوب ملت‌ها توسط مقاومت است؛ مقاومت مبارزه با ظلم است که نیاز به دین و اسلام ندارد و هر انسان عاقلی با ظلم مبارزه می‌کند و فطرت او نمی‌تواند این همه جنایت را بپذیرد.
ممکن است مقاومت از سوی دولت‌ها با موانعی مواجه شود ولی قلوب ملت‌ها اعم از مسلمانان و غیر مسلمانان آن را می‌پذیرند؛ امروز صدای پاپ هم نسبت به این جنایات درآمده است و محکوم می‌کنند.
خداوند در این آیه شریفه ۲۱۸ بقره فرموده است کسانی که ایمان آوردند و مهاجرت و مجاهدت در راه خدا کردند آنان امید به رحمت پروردگار داشته باشند و خداوند از گناهان آنان خواهد گذشت. شأن نزول این آیه شریفه هم پیوسته به همان آیه قبل است که بیان شد در مورد یک گروهی بوده است که پیامبر(ص) به آنان مأموریت داد بروید با کفار و مشرکین صحبت کنید و اخباری برای ما بیاورید؛ دستوری را که پیامبر به ایشان داد در حد کسب خبر و بررسی اوضاع و مواضع کفار بود؛ این‌ها اول ماه رجب رفتند و توجه نداشتد که ماه رجب، ماه حرام است لذا برخورد بدی بین آنان صورت گرفت و درگیری پیش آمد که منجر به قتل رئیس آن قبیله و اسارت دو نفر شد و اموالشان را هم مصادره کردند و خدمت پیامبر(ص) رسیدند.
همین مسئله سبب شد تا کفار به این گروه و پیامبر طعنه بزنند که مسلمانان به دین خودشان هم پایبند نیستند و در ماه رجب که ماه حرام است به کفار حمله کرده و اسیر گرفتند و قتل انجام داده‌اند زیرا ماه رجب نباید قتال صورت بگیرد.
پیامبر(ص) هم به این‌ها اعتراض کرد که چرا این کار را کردید و پاسخ آنان این بود که ما تصور کردیم در ماه جمادی هستیم و هنوز رجب شروع نشده است لذا از کاری که مرتکب شده بودند استغفار کردند. خداوند تأکید دارد اگر کسانی ایمان بیاورند و مجاهده و مهاجرت در راه خدا بکنند پاداش آنان در نزد خداوند محفوظ است و به رحمت خدا امید داشته باشند.
یکی از برداشت‌ها از این آیه شریفه آن است که رحمت خدا شامل کسانی است که ایمان توأم با عمل صالح دارند لذا ایمان به تنهایی کافی نیست؛ امید هم ضمیمه این دو هست. چون یأس و نومیدی از گناهان کبیره است و انسان را از رسیدن به نتیجه باز می‌دارد؛ فرموده است: فَلْیَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا یُشْرِکْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا.
نکته دیگر آن است که ایمان مقدم بر عمل و امید است؛ پس رتبه ایمان مقدم است و نکته آخر اینکه انسان ابتدا باید افکار خودش را اصلاح کند. بصیرت و معرفتی که در علم اخلاق تکرار می‌شود برگرفته از این معرفت است؛ انسان بدون معرفت و ایمان به جایی نمی‌رسد و باید عمل صالح و امید به رحمت خدا را به آن پیوند بزند لذا برای سعادتمندی باید این مسیر طی شود.
دیدگاه تان را بنویسید