وضعیت اسفناک دومین کلانبیمارستان کشور که رئیسی افتتاح کرد!
روزنامه شرق نوشت: پرستارهای بیمارستان شهدای تجریش که حالا به ساختمان جدیدی با نام غدیر نقل مکان کردهاند، همچنان از کمبود نیرو و امکانات رنج میبرند که مدیریت بیمارستان بخشی از آن را با اضافهکاری اجباری پرستارها جبران میکند.

در حالی که حدود دو ماه پیش مرکز 821 تختخوابی غدیر مجتمع بیمارستانی شهدای تجریش به عنوان دومین کلان بیمارستان کشور و با ادعای بهکارگیری پیشرفتهترین تجهیزات تشخیصی و درمانی با حضور رئیسی و فرماندهان سپاه افتتاح شد، اکنون روزنامه شرق از وضعیت اسفناک این بیمارستان گزارش دارد.
به گزارش شرق، بخشهای مهم این گزارش را در ادامه میخوانید:
- پرستارهای بیمارستان شهدای تجریش که حالا به ساختمان جدیدی با نام غدیر نقل مکان کردهاند، همچنان از کمبود نیرو و امکانات رنج میبرند که مدیریت بیمارستان بخشی از آن را با اضافهکاری اجباری پرستارها جبران میکند.
- اظهارات یک پرستار:
- الان با نیروهای قبلی به مجموعهای رفتیم که تعداد تختهایش هم بیشتر شده. البته الان بهجای تخت، برای بیماران از برانکارد استفاده میشود که دراینصورت تعداد پذیرش بیمار هم بیشتر میشود... درحالیکه دستگاههای جدید این ساختمان کفایت تعداد تختها را نمیدهد.
- الان با وجود کمبود نیرو مجبوریم خیلی بیشتر شیفت بمانیم و حق استفاده از مرخصی هم نداریم... . ما اضافهکار اجباری داریم که بچهها 300 ساعت شیفت میآیند... . حجم بیماری که به اورژانس میآورند، خارج از توان یک پرستار است... روحیه همه پرستارها از بسیار تضعیف شده است... من پرستارهایی با اختلال اضطرابی بالا میشناسم که در اورژانس هستند؛ درصورتیکه نامه بیماری را مدیر پرستاری و سرپرستاری دیدند؛ اما به بخش آرامتر منتقلش نمیکنند.
- فشار کاری بر روی پرستارها به شکلی است که خیلی وقتها نمیتوانند مرزهای استاندارد کاری را رعایت کنند. ما داروهای مهم و غیرمهم داریم که به دلیل کمبود نیرو، بچهها فقط میرسند داروهای مهم را به بیمار بدهند. در کنارش هم گاها برخی از پزشکان آزمایش و داروهای غیرضروری به بیمار تجویز میکنند تا فقط پولش را دریافت کنند. همین، کار پرستار را چندبرابر میکند.
- به دلیل تنش بالا در اورژانس جان پرستار اورژانس در خطر است. ما نیروهایی داشتیم که در اورژانس چاقو خوردند، پزشکها را چند باری کتک زدند و اصلا هیچ حفاظت فیزیکی مؤثری وجود ندارد.
- گاهی خود متخصص برای معاینه نمیآید و رزیدنتها هم مجبورند تمام آزمایشها را بگیرند؛ یعنی میشود که به اسم متخصص پول واریز شده، اما از اتاقش بیرون هم نمیآید تا بیمار را نگاه کند.
- فاصله تختها کم و راهرو تنگ است و اتاق رادیولوژی به دلیل استانداردنبودن که حتی تخت داخلش جا نمیشد، همان اول غیر قابل استفاده شد.
دیدگاه تان را بنویسید